Saya rasa teruja pulak nak kongsi pengalaman dengan ibubapa anak-anak di taska Al-Humairaa'. Anak saya adalah orang ketujuh yang masuk ke taska Mak Nah.
Masa tu tahun 1998 kalau tak silap. Mak Nah masih bujang lagi. Belum pakai nama Al-Humairaa' lagi. Nama masa tu Taman Mumtaz di Seksyen 2 (jalan 2/4D). Masa tu saya tinggal di seksyen 3, tak de kereta. So jalan kaki hantar anak ke taska. Hantar kat mak nah tu pun sebab anak saya dah fobia dengan taska sebelumnya yang dekat dengan rumah yang saya sewa. Sampai satu tahap, anak saya nampak pagar taska yang hijau tu je, dia dah meraung. Tapi saya tak faham. Saya biarkan sampai tiga minggu. Akhirnya saya rasa ada sesuatu yang tak kena, jadi saya pindahkan dan hantar kat Mak nah.
Saja cuba. Kebetulan kakak ipar Mak Nah satu ofis dengan saya. Lepas tu Mak Nah pindahkan taska ke fasa 4 (bukan yang sekarang). Saya pun ikut pindahkan anak ke sana walaupun masa tu masih tak de kereta. Pergi naik teksi atau bas. Masa tu bas sum yang merah tu. Balik kadang-kadang tumpang kawan.
Sekarang anak yang saya hantar tu dah umur 12 tahun. Masa saya dapat anak nombor dua (lima tahun lepas), taska al-Humairaa' dah wujud tapi kat seksyen 7. Saya pula masa tu tinggal kat seksyen 15. Terasa pulak jauhnya nak hantar anak ke seksyen 7. Walhal dah ada kereta. Jadi saya hantar taska yang dekat dengan rumah.
Selepas beberapa tahun di taska tu, anak saya mula memberontak bila ke taska. Berlakulah adegan kejar mengejar anak dalam kereta. Sebab anak tak nak turun. Kadang-kadang hantar jalan kaki sebab dekat dengan rumah. Tapi anak ni cerdik. Dia dah hafal jalan ke taska. Bila sampai kat simpang nak ke taska, dia kata tak nak ikut jalan tu, sebab dia tak nak pergi taska.
Dua tahun lepas saya pindah pulak ke seksyen 3. Pindahkan sekali anak ke taska lain yang juga dekat dengan rumah baru. Yang harunya, setahun saya hantar kat taska baru, setahun tu lah dia nangis setiap kali hantar. Siap berguling guling kat depan pintu taska. Sampai saya kata kat suami, saya nanti boleh sakit jiwa. Masa yang sama saya tengah buat PhD. Saya memang tak boleh nak buat kerja, sebab emosi saya bercelaru.
Akhirnya saya ternampak banner taska al-Humairaa' cawangan seksyen 4. Saya pergi jumpa Mak Nah kat situ dan akhirnya pindah anak ke al-Humairaa'. Walaupun Mak Nah kata kat saya, pengusaha taska semuanya sama je, sebab mereka kursus sama sama, tapi saya rasa tak semua pengusaha taska laksanakan apa yang mereka dapat daripada kursus. Pelik bin ajaib, bila anak saya hanya menangis pada peringkat awal sahaja, tak sampai dua minggu pun. Lepas tu OK, sampai hari ni. Malah kalau lama cuti dia pulak yang sibuk tanya bila nak pergi taska Mak Nah?
Dan saya masih lagi jumpa dengan parents yang masih setia hantar anak kat taska Mak Nah. Bayangkan, daripada tahun 1998 saya jumpa dia hantar anak, sekarang pun dia masih hantar anaknya kat taska yang sama. Saya ingat saya sorang yang setia. Sekarang ni tiga anak saya kat taska al-Humairaa'.
Pada saya, tak semua parents berkira soal bayaran. Yang penting kualiti.
Masa tu tahun 1998 kalau tak silap. Mak Nah masih bujang lagi. Belum pakai nama Al-Humairaa' lagi. Nama masa tu Taman Mumtaz di Seksyen 2 (jalan 2/4D). Masa tu saya tinggal di seksyen 3, tak de kereta. So jalan kaki hantar anak ke taska. Hantar kat mak nah tu pun sebab anak saya dah fobia dengan taska sebelumnya yang dekat dengan rumah yang saya sewa. Sampai satu tahap, anak saya nampak pagar taska yang hijau tu je, dia dah meraung. Tapi saya tak faham. Saya biarkan sampai tiga minggu. Akhirnya saya rasa ada sesuatu yang tak kena, jadi saya pindahkan dan hantar kat Mak nah.
Saja cuba. Kebetulan kakak ipar Mak Nah satu ofis dengan saya. Lepas tu Mak Nah pindahkan taska ke fasa 4 (bukan yang sekarang). Saya pun ikut pindahkan anak ke sana walaupun masa tu masih tak de kereta. Pergi naik teksi atau bas. Masa tu bas sum yang merah tu. Balik kadang-kadang tumpang kawan.
Sekarang anak yang saya hantar tu dah umur 12 tahun. Masa saya dapat anak nombor dua (lima tahun lepas), taska al-Humairaa' dah wujud tapi kat seksyen 7. Saya pula masa tu tinggal kat seksyen 15. Terasa pulak jauhnya nak hantar anak ke seksyen 7. Walhal dah ada kereta. Jadi saya hantar taska yang dekat dengan rumah.
Selepas beberapa tahun di taska tu, anak saya mula memberontak bila ke taska. Berlakulah adegan kejar mengejar anak dalam kereta. Sebab anak tak nak turun. Kadang-kadang hantar jalan kaki sebab dekat dengan rumah. Tapi anak ni cerdik. Dia dah hafal jalan ke taska. Bila sampai kat simpang nak ke taska, dia kata tak nak ikut jalan tu, sebab dia tak nak pergi taska.
Dua tahun lepas saya pindah pulak ke seksyen 3. Pindahkan sekali anak ke taska lain yang juga dekat dengan rumah baru. Yang harunya, setahun saya hantar kat taska baru, setahun tu lah dia nangis setiap kali hantar. Siap berguling guling kat depan pintu taska. Sampai saya kata kat suami, saya nanti boleh sakit jiwa. Masa yang sama saya tengah buat PhD. Saya memang tak boleh nak buat kerja, sebab emosi saya bercelaru.
Akhirnya saya ternampak banner taska al-Humairaa' cawangan seksyen 4. Saya pergi jumpa Mak Nah kat situ dan akhirnya pindah anak ke al-Humairaa'. Walaupun Mak Nah kata kat saya, pengusaha taska semuanya sama je, sebab mereka kursus sama sama, tapi saya rasa tak semua pengusaha taska laksanakan apa yang mereka dapat daripada kursus. Pelik bin ajaib, bila anak saya hanya menangis pada peringkat awal sahaja, tak sampai dua minggu pun. Lepas tu OK, sampai hari ni. Malah kalau lama cuti dia pulak yang sibuk tanya bila nak pergi taska Mak Nah?
Dan saya masih lagi jumpa dengan parents yang masih setia hantar anak kat taska Mak Nah. Bayangkan, daripada tahun 1998 saya jumpa dia hantar anak, sekarang pun dia masih hantar anaknya kat taska yang sama. Saya ingat saya sorang yang setia. Sekarang ni tiga anak saya kat taska al-Humairaa'.
Pada saya, tak semua parents berkira soal bayaran. Yang penting kualiti.
----- Original Message -----
From: wan
Sent: Wednesday, November 05, 2008 6:03 PM
Subject: Re: [GeniusKidsCentre] HARAPAN SEBAGAI IBUBAPA
Terima kasih di atas saranan dan cadangan serta kepercayaan kepada taska alhumairaa.
From: Shazamawati Zam Hashari <shazazh@gmail.com>
To: GeniusKidsCentre@yahoogroups.com
Sent: Wednesday, November 5, 2008 10:16:52 AM
Subject: [GeniusKidsCentre] HARAPAN SEBAGAI IBUBAPA
Assalamu'alaikum wbt
Sebagai ibu bapa, saya amat menghargai segala usaha pihak taska mendidik anak-anak di taska. Ketiga-tiga anak saya telah dan sedang melalui fasa pembesaran awal bersama Taska Al-Humaira'. Dan saya sering mencadangkan pada rakan-rakan saya tentang kelebihan menghantar anak-anak ke Taska Al-Humaira' berdasarkan kepada hasil yang saya lihat pada anak pertama saya.
Walau bagaimanapun adalah menjadi harapan saya supaya pihak taska dapat mengekalkan atau meningkatkan kualiti yang sedia ada berkadar terus dengan kenaikan harga yang telah ditetapkan oleh pihak taska. Sekitar Bandar Baru Bangi masih banyak taska yang mana yurannya masih kurang dari RM300 per bulan bagi tahun hadapan, ada juga yang kurang RM200.00. Tapi saya tetap memilih Al-Humaira' untuk anak saya.
Dengan itu saya mengharapkan agar pihak taska tidak mensia-siakan kepercayaan ibubapa terhadap pengurusan dan pentadbiran taska. Pendidikan perlu dilakukan dengan penuh dan kasih sayang dan mempunyai pemikiran yang amat positif terhadap perkembangan pembesaran anak-anak bukan sahaja di peringkat pengurusan malah di peringkat kakak-kakak yang menjaga anak-anak.
Kakak-kakak juga perlu diambil hati agar mereka rasa seronok dan gembira ketika menjaga anak-anak ini. Peranan ini perlu diambil oleh para ibubapa amnya dan pihak pengurusan taskan khasnya. Kadang-kadang penghargaan perlu diberikan pada kakak-kakak ini di atas kepenatan mereka menjaga anak-anak seharian.
Sekian dulu.
Wassalam
Shazamawati Zam hashari
No comments:
Post a Comment